باد برنده می شود

درباره ی داستان کوتاه زن اثر خوان بوش برای نگاه ها

داستان نشان از زندگی است که قبل از به پایان رسیدن مرگ صاحبانشان، مرده است. نوعی از زندگی که در آن تابش خورشید نویدبخش شروعی جدید نیست بلکه عاملی است برای تداوم چرخه تکرار و عادت. گاهی عادت آنچنان با فرد عجین می شود که فرد از درک شرایط دشوار ناتوان شده و بالعکس آن را امن می پندارد و بر همین اساس با هر گونه عامل برهم زننده محیطِ امن- پنداشته شده به ستیز بر می خیزد و سعی می کند آن را از میان بردارد. حضور افراد تازه همچون کودک نیز دست مایه ای برای حفظ تکرار است. رویاهای آدمها را باد با خود می برد و آنها در سکونی خاکستری خود را به دست حوادث و شرایط می سپارند و دوستدار شکنجه گران خود می شوند. جاده محمل عبور نیست و دشت های عریان با تپه های شنی که باد آنها را کپه کرده، ویژگی افرادی را نشان می دهد که جز آنچه گردباد حوادث برایشان به همراه آورده، ارمغان دیگری ندارد.