گاهی اوقات برای نوشتن تنها اراده لازم است نه سوژه.
سوژه پل ارتباطی است بین اراده و تحقق اراده. وقتی سر اصلی ماجرا که اراده باشد غایب بماند، سوژه به تنهایی کاری نمی کند و شاید هم قهرآمیز خود را از پنهان نگه می دارد. در یابیم حال سوژه ای که منتظر اراده نویسنده است تا جان بگیرد و در خیال نویسنده اش خوش خدمتی کند.